„ხუთჯვრიანი დროშა“ სახელწოდებით ცნობილი ქართული დროშა არა მხოლოდ ერის სიმბოლოა, არამედ ის უფრო მეტად გამოხატავს საქართველოს ისტორიას.
ეს თეთრი მართკუთხედი დიდი წითელი ჯვრით საუკუნეებს იხსენებს, დროშა გაიზარდა, როგორც ქართული სულისა და ერის ოცნების რთული ნაწილი.
საქართველოს დროშა: ისტორიული სიმბოლო და გამორჩეული დიზაინი
ამჟამინდელი ქართული დროშა ოფიციალურად მხოლოდ 21-ე საუკუნის დასაწყისში იქნა აღიარებული, თუმცა მისი წარმოშობა ბევრად უფრო ძველი დროიდან თარიღდება.
ისტორიკოსების წინადადებები ბევრია, მათ მიაჩნიათ, რომ მე-14 საუკუნის რუკაზე თბილისის დროშად გამოყენებული წითელი ჯვარი თეთრზე ისტორიული მნიშვნელობისაა. ერთი, მე-12 საუკუნის მონეტის ახალი აღმოჩენა, რომელიც მოიცავს ხუთჯვრიან ნიშნებს, ადასტურებს ამ ადგილის სიძველეს.
საქართველოს დროშა: სამეფოდან რესპუბლიკამდე
მართლაც, ქართველების ბევრ ადრეულ სახელმწიფოს, მაგალითად, იბერიის სამეფოს ჰქონდა დროშა, რომელიც ინგლისის დროშას ჰგავდა: წითელი ჯვარი თეთრ ფონზე. რაც შეეხება დროშებს, მეფე ვახტანგ I-სა და თამარს დადასტურებული აქვთ დროშებზე ჯვრები და ვარსკვლავები. იერუსალიმის ჯვრის ნიმუში, რომელიც დღეს ასე პოპულარულია, ბრიტანეთში მეფე ჯორჯ V-ის მეფობის დროს გამოჩნდა, სავარაუდოდ, იმდროინდელი გაყოფილი მოქალაქეების გაერთიანების მიზნით.
საქართველოს დროშა: საბჭოთა მმართველობა და დაბრუნება
ხანმოკლე საქართველოს რესპუბლიკის პერიოდში მეოცე საუკუნის დასაწყისში – 1918 – 1921 წლებში, დროშა წითელი იყო შავი და თეთრი ზოლებით, რაც ნაციონალისტურ განწყობებს ასახავდა. თუმცა, საბჭოთა ოკუპაციის დროს წითელი დროშები იყო მათი პოლიტიკური სისტემის სიმბოლოებით. 1918-1921 წლების დროშა კვლავ გამოიყენეს მას შემდეგ, რაც ინდოეთი დამოუკიდებელი სახელმწიფო გახდა 1991 წელს, მაგრამ აღნიშნული დიზაინი მალევე შეიცვალა ახლანდელით, რადგან 1918-1921 წლები ითვლება არეულობისა და არასტაბილურობის პერიოდად.
საქართველოს დროშა: ხუთჯვრიანი დროშის აღმართი
საქართველოს არსებულ დროშას აქვს ერთიანობისა და დაუმორჩილებლობის მნიშვნელობა. დიდი წითელი ჯვარი განასახიერებს ქრისტეს ისევე როგორც ქართველ ერს; ყველა კუთხეში პატარა „ბოლნისის ჯვრები“ საქართველოს ისტორიულ რეგიონებს განასახიერებს. 2004 წელს დროშა მიღებულ იქნა ვარდების რევოლუციის პარალელურად; დროშის იდეა ასევე წარსულის მიღმა და მომავლის იმედების ქონაშია.
საქართველოს დროშა: მემკვიდრეობა და მნიშვნელობა
ხუთჯვრიანი დროშა თავისუფლად ფრიალებს საქართველოს მასშტაბით, რადგან მისი ხალხი და მთავრობა მუდამ ინტერესდებიან ისტორიის იმ მძლავრი სიმბოლოთი, რომელსაც დროშა წარმოადგენს და ქვეყნის შესაძლო მომავლით. ეს მიუთითებს ადამიანის სულისკვეთებაზე და კოლექტიური სულისკვეთებაზე, კულტურულ საფუძველსა და მუდმივ ისტორიაზე, რომელიც ჩართულია ერის ისტორიაში.
საქართველოს დროშის დიზაინი და სიმბოლიკა
საქართველოს დროშაზე თეთრი ფერი ასოცირდება სიწმინდის, უმანკოების და სიბრძნის მნიშვნელობებთან, ხოლო წითელი ფერი ასახავს სიმამაცეს, სამართლიანობას, სიყვარულს და დამოუკიდებლობის მოპოვებისთვის ბრძოლას.
საქართველო არის ქვეყანა დასავლეთ აზიის სამხრეთ კავკასიის რეგიონში, რომელიც მდებარეობს ევროპა-აზიის გადაკვეთის პუნქტზე ევროპისა და აზიის ტერიტორიებზე, შავი ზღვა, რომელიც ესაზღვრება ქვეყნის დასავლეთ მხარეს, რუსეთი ჩრდილოეთით, თურქეთი და სომხეთი. სამხრეთ მხარეს და აზერბაიჯანი საზღვრის აღმოსავლეთ მხარეს. როგორც ქვეყანა, რომლის საერთო ფართობი 69700 კვ.კმ-ია, საქართველოს დაახლოებით 4 მილიონი მოსახლე ჰყავს.
ქართველები საკუთარ თავს ქართველებს უწოდებენ, თავის ქვეყანას კი – საქართველოს, რაც ითარგმნება როგორც “ქართველთა ქვეყანა” და ლაპარაკობენ ქართულად.
ქართულ ისტორიულ საგაში ქართველი ხალხი წარმოიშვა ქართლოსიდან, რომელსაც გენეალოგიური კავშირი აქვს ნოეს ძე იაფეთთან. სახელწოდება „საქართველო“ შედგება ორი ნაწილისაგან: ქართველი – ი (ქართ. ქართველ-ი), რომელიც მოიხსენიებს ანტიკვარებსა და ბიზანტიურ მატიანეში აღნიშნულ ქართლის იბერიის ისტორიული მხარის მცხოვრებლებს.
ძველად ადრინდელ აღმოსავლელ ქართველებს იბერებს უწოდებდნენ, ხოლო ადრინდელ დასავლელ მოსახლეობას კოლხებს სტრაბონის, ჰეროდოტეს, პლუტარქეს მიხედვით, ბერძნებისთვის ჰომეროსი და რომაელებისთვის ტიტუს ლივიუსის მიხედვით, კორნელიუს ტაციტუსი.
ისევე როგორც ბევრი სხვა კავკასიელი ხალხი, ქართველების დისკრიმინაცია არ შეიძლება ევროპისა და აზიის ეთნიკური დაყოფის ფარგლებში. ქართული ენა, როგორც სამხრეთ კავკასიურ ენებს შორის ყველაზე გავრცელებული, არ არის ინდოევროპული, თურქული ან სემიტური ენა. დღესდღეობით ქართველები თუ ქართველები კავკასიაში აბორიგენების ძველ ანატოლიელებთან ურთიერთობის შედეგია. იოსებ ფლავიუსის მიხედვით, ებრაელთა ძველ ტრადიციებში, ქართველები/ტუბალი იბერიელებად მოიხსენიებოდნენ.
სახელწოდება „საქართველო“ და „ქართველები“ პირველად დასავლეთ ევროპულ წყაროებში ადრეულ შუა საუკუნეებში მოიხსენიება. ჩაწერილია, რომ ფრანგი ისტორიკოსი ჟაკ დე ვიტრი, ინგლისელი მოგზაური სერ ჯონ მანდევილი ამტკიცებდა, რომ ქართველებს წმინდა გიორგის სახელები ეწოდათ. კერძოდ, საქართველომ 2004 წლის იანვარში მიიღო ხუთჯვრიანი დროშა წმინდა გიორგის სიმბოლოდ.
ეს სიმბოლური და ისტორიული დროშა დღემდე რჩება საქართველოსა და მისი ხალხის სიამაყის სიმბოლოდ.
